Internationale waterstofeconomie van start 

Gepubliceerd op 23 januari 2019.

‘Het is een bijzonder project. In Australië wordt van zeer vervuilende bruinkool super schone waterstof geproduceerd en in vloeibare vorm geëxporteerd naar Japan. Door de grootschaligheid van dit project kan gesproken worden over de start van de internationale waterstofeconomie. Waterstof Magazine’s hoofdredacteur Paul Bombeld licht dit bijzondere project toe.’ 

Hoe kunnen we dit project het beste omschrijven? 

‘In Latrobe Valley in het zuidoosten van Australië ligt een gigantisch kolenmijn voor bruine steenkool. Deze enorme energievoorraad is een grote frustratie van de Autralische overheid. De bruinkool uit deze mijn heeft een vochtigheidspercentage van 50 á 60% en kan tijdens het drogingsproces spontaan ontbranden. Er zijn dus geen mogelijkheden om deze bruinkool over grote afstanden te vervoeren. Samen met de Japanners hebben de Autraliërs een fabriek ontwikkeld om de bruinkool te vergassen. Hierbij komt veel waterstof vrij, maar ook CO2. Dat laatste wordt afgevangen en zeer verantwoord opgeslagen in een oud en leeg gasveld onder de zee ten zuiden van Australië.’ 

Zeer verantwoord opslaan?  

‘Inderdaad, het is de initiatiefnemers er alles aan gelegen om deze opslag langdurig en goed te regelen. Want het milieu schiet er natuurlijk niets mee op dat er straks in Japan miljoenen zeer schone auto’s rondrijden op Autralisch waterstof en dat de producenten in Latrobe Valley met een gigantisch CO2-probleem zitten. De hele keten, van het delven van bruinkool tot het rijden in Japan, moet straks C02-vrij zijn, anders beschouwd men het project als mislukt.’ 

Hoe komt de waterstof uiteindelijk in Japan? 

‘Op de productielokatie wordt in temperatuur teruggebracht naar min 253 graden. Het waterstof is dan veranderd van gas in vloeistof. Het Japanse Kawasaki is momenteel bezig met de bouw van een waterstoftanker. Via de Grote Oceaan vaart de tanker naar de Japanse stad Kobe waar Kawasaki vlakbij de luchthaven voor 84 miljoen Dollar een waterstof-importhub heeft gebouwd. Vandaar wordt het waterstof verder gedistribueerd naar bedrijven in de omgeving.’    

Binnen welk tijdspad moet het project operationeel zijn? 

‘Nou er zit flinke druk op de ketel. De Olympische Sp[elen 2020 worden in Japan gehouden en hebben de bijnaam ‘waterstofspelen’ gekregen. Op dat moment moeten verschillende bedrijven die vallen onder Kawasaki Heavy Industries (KHI) bussen en taxi’s op waterstof leveren en ook de tankvoorziening operationeel hebben. De spanning stijgt, want volgend jaar is het al 2020. Maar Japanners zijn ongelofelijk gedisciplineerd, ik verwacht uiteindelijk geen problemen. Want Kawasaki weet dat de reputatie van het bedrijf op het spel staat.’   

Waarom heeft Japan zo’n haast met de ontwikkeling van waterstof? 

‘Dat trauma gaat terug naar de jaren ’70 toen het land werd getroffen door een olie-embargo van de OPEC. En recenter de bijna kernramp bij de centrale van Fukushima. De Japanse Premier Shinzo Abe wil definitief een einde maken aan 40 jaar energieschaarste. Er wordt op de eilanden ingezet op wind- en zonne-energie én op waterstof. En dan heeft het land nog een goede herinnering aan de Olympische Spelen in Tokyo in 1964. Toen heeft Japan een indrukwekkend netwerk van hogesnelheidstreinen gelanceerd. Dat kunstje wil het land herhalen. In 2020 moet Japan internationaal voorloper zijn in de waterstofeconomie.’ 

Wanneer is het Australische waterstofproject een succes? 

‘Om te beginnen is het nog een pilot-project, maar uiteindelijk moet het de meest economische waterstof-productielocatie van de wereld worden. Na de testfase moet worden opgeschaald en moeten uiteindelijk 3 miljoen personenauto’s op het waterstof kunnen rijden. Kawasaki voorspelt dat zijn waterstofketen in 2030 660.000 ton waterstof per jaar zal uit Australië zal importeren Door deze schaalgrootte wordt het produceren aanzienlijk goedkoper. De onderzoekers denken dat de kostprijs zal halveren. Pas dan praten de initiatiefnemers over een succes, want door een lage kostprijs ontstaan er vanzelf nieuwe maar vooral schone initiatieven. En dan komt ook de klimaatdoelstelling van Parijs voor Japan een stuk dichterbij.’