Frankrijk: duo wil in 9 dagen non-stop rond de wereld met H2-vliegtuig

Een non-stop vlucht met een tweepersoons vliegtuig op waterstof rond de wereld in negen dagen? Voor velen lijkt het een onmogelijke opgave, maar niet voor de Zwitserse avonturier Bertrand Piccard. Al precies een jaar is hij met een team bezig om een nieuw lichtgewicht vliegtuig te ontwerpen met twee grote tanks voor vloeibare waterstof. Onder de projectnaam Climate Impulse  wordt in de Franse havenstad Les Sables d'Olonne gewerkt aan het ontwerp. De initiatiefnemers krijgen er steeds meer zin in. Afgelopen week werd de pers uitgenodigd om de vorderingen te zien.

Het vliegtuig met links en rechts onder de vleugels enorme tanks en in het midden een kleine cockpit is het pronkstuk in de industriële hal. Alleen de cockpit van 7m3 is nog maar klaar. Aan de rest van het vliegtuig wordt nog gewerkt. De eerste testvluchten staan ​​gepland voor volgend jaar, de indrukwekkende reis rond de wereld moet plaatsvinden in 2028. Het vliegtuig is gemaakt van lichtgewicht composieten en is afhankelijk van verschillende niet-geteste innovaties. De initiatiefnemers nemen dan ook een gok.

Piccard zegt dat een grote vliegtuigfabrikant het risico niet zou nemen om een ​​prototype als de Climate Impulse te produceren met het risico op een mislukking.

"Het is mijn roeping om een ​​pionier te zijn," zegt Bertrand Piccard in een interview in de regionale krant. "We moeten laten zien dat het kan, dan is het een grote stimulans voor de anderen om door te gaan." Zelfs als het project succesvol is, zeggen experts dat groene waterstofvluchten op commerciële schaal nog tientallen jaren ver weg zijn. Het project heeft tientallen miljoenen euro's aan investeringen opgeleverd en het team van ongeveer 20 medewerkers groeit snel.

De Climate Impulse moet zelfstandig kunnen opstijgen, zo'n 40.000 kilometer rond de aarde langs de evenaar vliegen en terugkeren naar het startpunt, zonder tussentijds bijtanken en zonder tussenstops. Een uitdaging is de gecontroleerde afgifte van vloeibare waterstof uit de ultra-geïsoleerde tanks onder de vleugels van het vliegtuig. Het vliegtuig heeft de spanwijdte van 34 meter, weegt ruim 5 ton en vliegt met 180 kilometer per uur. “Een van de doelen is om energie te halen uit het ‘turbulentiegedeelte’ van de atmosfeer”, zegt Piccard.

Het gaat ook tijd kosten om vloeibare waterstof op te schalen. Maar tijd speelt geen rol. Het afgelopen jaar heeft het team de cockpit gebouwd, is begonnen met de bouw van de wing spar en heeft het de binnencomponenten afgerond. Deze omvatten draaibare stoelen, een stapelbed en een stationair fietsachtig workoutsysteem om de bloedsomloop te bevorderen voor de twee piloten die gedurende de negen dagen in een kleine cockpit in zuurstofarme omstandigheden zullen zitten. Dit jaar zijn er tests gepland met de brandstofcellen en de voortstuwingssystemen, om te zien of de elektromotor, de propeller en de batterijen geschikt zijn voor een eerste volledig elektrische vluchtfase. Het lastigste is om de stroom vloeibare waterstof zo te regelen dat deze over een zo groot mogelijk bereik efficiënt wordt verbruikt.

Nog een uitdaging: de vloeibare waterstof moet op min 253 graden Celsius worden gehouden, bijna het absolute nulpunt. De constructie van een lekvrije tank is essentieel. Vloeibare waterstof is zeer brandbaar, dus elke lekkage kan verwoestende gevolgen hebben. Vloeibare waterstof was tot nu toe vooral bekend als brandstof voor raketten die de ruimte in werden geschoten.

Natuurlijk heeft Solar Impulse ook te maken met pessimistische reacties uit de omgeving. Mensen die denken dat het niet kan. “Maar laten we dit citaat in gedachten houden voor het huidige debat”, zegt Piccard: "Als je denkt dat het onmogelijk is, laat dan degenen die het wel proberen met rust...".

Foto: in de ontwerphal liggen de vleugels op lange tafels en ligt de zwarte cockpit rechts.

Lees ook: belgie-bouw-gestart-van-eerste-fabriek-voor-groene-waterstof-in-zeebrugge