Flinke tegenslagen voor de uitrol van een waterstofnetwerk in de haven van Rotterdam. Door problemen met vergunningen en beperkte ruimte onder de grond dreigt het plan jaren vertraging op te lopen. De Rotterdamse haven denkt dat de internationale toppositie op termijn gevaar loopt als er niet snel oplossingen komen.
In de vurige wens om de ‘waterstofhub’ van Europa te worden, leek Rotterdam een snelle voorsprong te pakken, schrijft de Nederlandse krant AD. Door de Delta Rijn Corridor (DCR) aan te sluiten op het 1200 kilometer lange waterstofnetwerk van Gasunie, zouden industriële clusters als de Rotterdamse haven, Moerdijk en Chemelot in 2028 van groene waterstof moeten worden voorzien. De Delta Rijn Corridor is een 270 kilometer lange bundel kabel- en leidinggoot die stroom, CO2 en waterstof transporteert tussen Nederland en Duitsland. De plannen zijn indrukwekkend, maar de bureaucratie lijkt sterker. De afgelopen decennia is er door lokale, regionale en landelijke overheden een veelvoud aan regels en eisen opgesteld die het bijna onmogelijk maken voortvarend te werk te gaan.
De groene waterstof van de toekomst moet grootschalig geproduceerd worden in het havengebied uit de opbrengst van grote windparken op de Noordzee of via transportschepen arriveren in de Port of Rotterdam. Vandaar moet de waterstof via pijpleidingen naar het achterland. De emissievrije waterstof moet voor grote bedrijven het alternatief worden voor fossiele brandstoffen als olie, aardgas en steenkool. Op deze wijze kunnen bedrijven de klimaatdoelen behalen.
De vlag ging uit toen de bouw van het netwerk vorig jaar oktober van start ging. De Nederlandse koning en talloze andere hoogwaardigheidsbekleders gaven de aftrap voor het eerste deel van het nationale waterstofnetwerk (foto). Maar de aansluiting van de Delta Rijn Corridor op het toekomstige landelijke waterstofnetwerk blijkt veel te ambitieus gepland. Dat project loopt minstens vier jaar vertraging op, schreef toenmalig klimaatminister Rob Jetten in juni aan de Kamer. De ‘gezamenlijke vergunningverlening’ kost veel meer tijd dan verwacht en op sommige plekken blijkt te weinig ruimte te zijn. Er gaan namelijk niet alleen leidingen voor waterstof de grond in, de corridor is ook bedoeld om CO2 van vervuilende bedrijven af te vangen. Ook gaan er elektriciteitskabels de grond in.
Het uitstel leidt tot zorgen en chagrijn in Rotterdam, schrijft het AD. Havenwethouder Robert Simons (Leefbaar) noemt de vertraging ‘onbegrijpelijk, teleurstellend én zorgwekkend’. ,,Het dreigt onze haven en industrie in een verslechterde concurrentiepositie te brengen ten opzichte van andere Europese regio’s.” De wethouder hoopt dat minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei de pijpleiding kan vlot trekken.
Boudewijn Siemons, directeur van het Havenbedrijf Rotterdam, is strijdvaardig. Dertien procent van alle energie die in Europa wordt gebruikt, komt uit de Rotterdamse haven. Siemons is vastberaden die belangrijke rol in de toekomst te blijven vervullen met duurzamere brandstoffen. ,,Deze vertraging moeten we niet zomaar accepteren. Vier jaar is echt te veel.”
Hoogleraar toekomstige energie Ad van Wijk, verbonden aan de TU Delft, maakt zich grote zorgen over de vertraging. ,,Als de infrastructuur er niet ligt, kunnen bedrijven niet overstappen naar waterstof. De transitie wordt daarmee on hold gezet. De vertraging heeft grote gevolgen voor de Rotterdamse haven en haar concurrentiepositie.” Aldus reacties in het AD.
Foto: koninklijkhuis.nl / P. van Katwijk
Lees ook: eerste-waterstoftrein-van-noord-amerika-gearriveerd-in-san-bernadino-californie